Podczas dyskusji o wygranych frankowiczów do niedawna głos w tej sprawie zabierali posiadacze kredytów w złotówkach. Wskazywali, że to niesprawiedliwe otrzymywać darmowy kredyt, skoro w pozostałych przypadkach do banków należy oddawać poza kapitałem wysokie opłaty odsetkowe. Dopiero po czasie okazało się, że nikt nie zrobił dla złotówkowiczów w ciągu ostatnich 10 lat tak wiele, jako wygrywający swoje sprawy z bankami frankowicze. Z jakiego powodu? Otóż sprawy kredytów w złotówkach do złudzenia swoimi zapisami przypominają toksyczne klauzule z umów frankowych. Można wskazać, że momentami są jeszcze bardziej nieprecyzyjne. A to dopiero początek.

WIBOR i franki jak dwa bratanki

W przypadku spraw frankowych, miesięcznie zapadają już setki, jeśli nie tysiące korzystnych wyroków w kraju. Wśród klientów kancelarii ponad 99% spraw kończy się wygraną. Duża część z nich to sprawy zakończone prawomocnie i rozliczone z bankami. Głównym powodem wygranych nie jest, jak niegdyś wskazywali złotówkowicze, wzrost franka szwajcarskiego. Rzeczywistą przyczyną była nadmierna chciwość banków, czego wyrazem było uzależnienie wypłaty kredytu i kolejnych spłat od bankowych, a nie rynkowych kursów. Frank mógł kosztować w banku nawet kilka razy więcej, gdyby tylko bank miał taką ochotę. W przypadku WIBORu okazało się, że jest dokładnie tak samo. To banki w rzeczywistości definiują jego wysokość, nie ponosząc żadnego ryzyka związanego z jego wysokością.

Pierwsze zawieszenie spłaty kredytu w PLN oraz opinia Rzecznika TSUE

Skutki nadeszły szybciej niż bankom się wydawało. W jednej ze spraw prowadzonych przez mec. dra Adama Sobotę doszło już do zawieszenia spłaty całego kredytu w złotówkach. Sąd podzielił przedstawione przez kancelarię stanowisko w przedmiocie abuzywności klauzuli WIBOR i wysokiego prawdopodobieństwa unieważnienia całej umowy. Identyczne decyzje zapadały już wcześniej w sprawach frankowych, dlatego ich uzyskiwanie w sprawach zlotowych staje się dużo łatwiejsze. W tym samym czasie, w jednej ze spraw przed TSUE Rzecznik Generalny tego Trybunału zadał ostateczny cios tym bankom, które straszyły pozwami o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. W jego opinii to całkowicie bezpodstawna konstrukcja, która już na bazie prawa UE jest wykluczona. Bankom nie należy się żadne wynagrodzenie, jeśli umowa jest nieważna.

Rekordowe zyski banków w czasach kryzysu

Pomimo ogromnej już liczby wygranych, zwłaszcza frankowiczów, banki mają się jeszcze lepiej, niż parę lat temu, kiedy nie zapadała nawet połowa takich wyroków. Jak to możliwe, że tracąc już setki milionów złotych, odnotowują wyłącznie lepsze zyski? Tego nie da się logicznie wytłumaczyć. Kiedy inni tracą, banki podwajają swoje zyski. To zaleta wyłącznie toksycznych kredytów złotówkowych, w których WIBOR potęguje te wartości. Archaiczna i nierynkowa stawka, oparta o ceny transakcji, których faktycznie nie sposób znaleźć i zweryfikować na rynku międzybankowym, chroni wyłącznie interes banków, nie zaś klienta. Polsce jest na szarym końcu listy krajów w UE, które posiadają tak niski odsetek kredytów opartych o stałe stopy. Przegrywamy m.in. z Czechami i Rumunią.

Najbezpieczniejsze rozwiązanie problemu kredytu? Sądy.

Kolejne kampanie rodzą nowe obietnice. Wcześniej obiecano, że uda rozwiązać się problem frankowiczów. Obecnie słychać o pomysłach na nową ustawę i usunięcie WIBORu w 2026 roku. Od tylu lat jednak wyłącznie w sądach zapadają prawomocne wyroki, które powodują masowe wykreślanie hipotek banków i końcowe rozliczenie na korzyść klientów. Trwający obecnie rok wyborczy jest dokładni taki sam, jak te poprzednie. Propozycje ugód banków również chronią przede wszystkim banki. Jeśli zatem faktycznie ma dojść do sprawiedliwego zakończenia toksycznego kredytu, jedyna i najbezpieczniejsza droga to sąd. W tym przypadku bowiem tych wątpliwości nie ma już od dłuższego czasu.

Data publikacji: 25.04.2023 r, Autor: Jędrzej Jachira, Dyrektor Działu Prawnego BeWa LexGroup, wspólnik w Kancelarii Prawnej Sobota Jachira